İşte yoruluyorum sonrasında çalışacak enerji bulamıyorum. 6 olsa da bilgisayarı kapatsam. Cuma geldi, hafta sonu 'yeyy'… Bu durumlar uzadıkça uzar hepinizin malumu. Duyduklarına yabancı olmayan ve bu durumu artık alışkanlık haline getirmeye başlamış, hayatını 9–6 düzenine göre kurmaya başlayan, işte yaptıklarının üzerine koyacak enerjiyi artık bulamadığını söyleyen kişilerden biri olarak bu durumların etkilerini ve sonuçlarını yazmaya gayret ettim bu yazımda. Hayatımda sorunlar açacağına inandığım ve bu alışkanlıklarımdan kurtulmak için son zamanlarda ciddi bir çaba gösteriyorum.
Bence rahata alışıp, rölantide bir kariyer sürdürmek bizim sektör için geriye doğru gitmek anlamına geliyor. Günün sonunda ileriye atamadığımız her adım hedeflerimizi ve motivasyonumuzu azaltan bir unsur olmaya başlıyor. Büyük çabalar ve emekler sonucunda oluşturduğumuz çalışma alışkanlıklarını yıkmak ve konfor alanları oluşturmak çok daha hızlı ve kolay bir şekilde gerçekleşebiliyor. Ben de bu memuriyet hayatına alışmaya başladığımı farkettim ve bu durumun iyi olmadığına karar verdim, bu sebepten ötürü de ne gibi senaryolar oluşabileceğini kendi bakış açımdan anlatmak istedim.
Üşenmek
Benim kendimi kandırdığım mükemmel bir yöntem var. Hali hazırda önceden hedeflediğim ve öğreneceğim bazı şeyleri bitirmediğim için canım çalışmak istemediğinde hemen kısa bir planlama yapıyorum: "Algoritma çalışsam bu hafta, hafta sonu da React ile ilgili bi şeyler yapsam. Bugün falanca işim var ama yarın geçen gün gördüğüm videoya bir bakayım" (bakmadı). Çok güzel bir yeteneğimi keşfettim, kendimi günden güne çok daha hızlı kandırıyordum ve vicdanımı rahatlatıyordum. Bir süre sonra en ufak şeyleri yapmaya bile üşeniyordum.
Hedef Koymamak
Bir diğer fark ettiğim durum önceden sahip olduğum sıkça hedef koyma alışkanlığımın kaybolduğu oldu. Hedefsizlik direkt olarak kararsızlık durumunu ortaya çıkartıyor. Bunun getirisi olarak neye çalışmak istediğinize karar veremiyorsunuz. Ekstra şeyler öğrenmek biraz daha sıkıcı gelmeye başlıyor ve olduğunuz konuma gelmek için harcadığınız zaman ve emek neticesinde kazandığınız alışkanlıkları unutmaya başlıyorsunuz. Şu vakitte şunu yapacağım deyip gerçekleştirmediğiniz her durum sizi biraz daha çabalamaktan uzaklaştırıyor. Hedeften kastım büyük şeyler değil, ufak "deadline"lar çok fazla sorun çözüyor.
Yattığın Yeri Beğenmek
Yorgun bir günün ardından yatmak isterseniz kullanacağınız söz "bugün yatacağım yeri beğeneceğim" olur. Heh ben de buna benzer bir durum yaşadım. Dünya düzenin sunduğu çalışma şeklinin dişlilerinin bir çarkı da ben olunca birden sisteme adapte oldum. Şu kadar sürede şunu yaparsan bugünlük işin biter, şu kadar süre bilgisayar başında durursan paranı kazanırsın. Fakat bu bakış açısı artık yaptığın işle olan sevgi bağını koparıp zorunluluk oluşturmaya başlıyor ve bu sınırlar dışarısında yaptığın şeyler karşılıksızmış gibi bir hissiyat oluşturuyor. Bu yüzden çok sakıncalı bir bakış açısı olduğunu düşünüyorum ve bu durumu değiştirmek gerekiyor bence.
Para Kazanmak
Evet para kazanmak da bu perspektiften baktığımızda engel oluşturan bir etken olabiliyor. Ukalaca bir söylemmiş gibi gelebilir, söylemek istediğim şey azim ve heyecanı farklı alanlara çekmenize sebep olan bir durum para kazanıyor olmak. En nihayetinde herkes para kazanmak ve hayatını idame ettirmek durumunda fakat para kazanınca farklı konularda farklı düşünceler sizin önceliklerinizi değiştirebiliyor. Bu kötü bir şey olmak zorunda değil tabii ki sadece motive olma ve odaklanma noktasında bir pürüz olması söz konusu olabiliyor. Burda paranın miktarı ya da kullanılma şeklinden ziyade genel olarak olası bir sekteye uğratma etkisi olabiliyor.
Dengesiz Sosyallik
Bu konuda çok emin değilim çünkü pandemiden ötürü çok bunalmış ve sıkılmış durumdayız ama sektörde yeni olan arkadaşlar bilirler yoğun çalışma döneminden sonra olabildiğine sosyalleşme durumu da olumsuz durumlar oluşturabiliyor. Öte yandan iş-hayat dengesinde terazi diğer tarafa çok fazla kayınca aksaklıklar ve sorunlar oluşabiliyor diye düşünüyorum.
Tabii bunları yazarken olayları egzajere etmek istemiyorum bu durumlar tamamen kötü anlama gelen şeyler değil ya da düşündüğünüz kadar büyük etkiler oluşturmayabilir fakat ben zaman geçtikçe kariyer için hedeflerimin azaldığını hissetmeye başladım. Kariyerim ve yetkinliklerim için fazlasını istememeye başladığımı hissettim. Potansiyelimi ve becerilerimi daha az kullandığımı düşünmeye başladım. Tabii bu farkındalıktan sonra bakış açımın genişlediğini düşünüyorum. Tecrübe ettiğim bu durumu da paylaşmak istedim belki bir kişide ufak bir etkim olur umuduyla :)
Toprak kontrol ediliyor...